Στους μαθητές μου

Αγαπημένα μου παιδιά,
Σας εύχομαι καλές διακοπές, με ξεκούραση, παιχνίδι, συντροφιές και θάλασσες.
Όπως θα μάθατε πια, από του χρόνου θα είμαι στο νησί μου.
Ακόμα κι εμείς οι μεγάλοι μερικές φορές δυσκολευόμαστε πολύ να αντιμετωπίσουμε τα δυσάρεστα συναισθήματα, γι' αυτό κι εγώ απέφυγα να σας αποχαιρετήσω, όπως έπρεπε.
Ένιωθα και νιώθω όμως πολύ λυπημένη που δεν θα είμαστε μαζί του χρόνου, αλλά με παρηγορεί η ιδέα ότι θα τα καταφέρετε να κερδίσετε την αγάπη και την εκτίμηση οποιουδήποτε δασκάλου σας αναλάβει του χρόνου και θα αξιοποιήσετε όλα όσα θα σας προσφέρει.
Θα χαίρομαι να μαθαίνω νέα σας, θα καμαρώνω πάντα για σας και θα επικοινωνούμε με όλους τους δυνατούς τρόπους.
Ελπίζω να συνεχίσετε το μπλογκάκι σας και να μείνετε ενωμένοι κι αγαπημένοι.
Σας φιλώ όλους με πολλή αγάπη
Η φιλόλογός σας

κ. Συνήγορε του παιδιού, σας αναφέρω ότι....

...ως έφηβος μαθητής αντιμετωπίζω τα εξής προβλήματα: Καθημερινά εγώ και οι συνομήλικοί μου νιώθουμε άγχος για κάποιο μάθημα που έχουμε μετά το σχολείο, άγχος για την επίδοσή μας στο σχολείο. Αυτές οι ανησυχίες μας στοιχειώνουν συνεχώς, με αποτέλεσμα να μην λειτουργούμε σωστά και να έχουμε άλλα προβλήματα, όπως αγρυπνία, δυσκολία στην αναπνοή κλπ.
Εμείς, επίσης, αντιμετωπίζουμε πολλά εφηβικά προβλήματα. Φιλίες χαλάνε, φτιάχνονται άλλες που δεν είναι ολοκληρωμένες και πολλά άλλα. Τέτοια θέματα οδηγούν σε θλίψη, δάκρυα και απογοήτευση. Στην κρίσιμη αυτή ηλικία έχουμε πάνω μας την πίεση του σχολείου, μαζί με τις συνέπειες από τους έρωτες και τις φιλίες μας.
Εκτός από τα παραπάνω, υπάρχουν κι άλλα εξίσου σημαντικά προβλήματα στην καθημερινότητά μας. Όταν κυκλοφορούμε στο δρόμο, δεν νιώθουμε άνετα και φοβόμαστε, λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας. Φοβόμαστε για τα κινητά μας, τα χρήματά μας, ακόμα και για τις ίδιες μας τις ζωές...
(Απόσπασμα)
Γιάννης Παπ.

Τα ΜΜΕ κι εμείς.

1. Μια εκπομπή που με κάνει να θέλω να κλείσω την τηλεόραση



Α. Μια εκπομπή που με κάνει να θέλω να κλείσω την τηλεόραση είναι η Στιγμή της Αλήθειας με την Ευγενία Μανωλίδου. Αυτή η εκπομπή πρέπει να κοπεί, γιατί διαλύει σπίτια, σχέσεις, φιλίες, και καταστρέφει οικογένειες. Βγάζει μπροστά στο γυαλί της τηλεόρασης και σε όλη την Ελλάδα τα προσωπικά και οικογενειακά θέματα των παικτών, για να κερδίσουν 200.000 ευρώ. Επίσης, αν και σε αυτή την εκπομπή μπορείς να αλλάξεις την ερώτηση που σου έχει γίνει, δεν ξέρεις αν η επόμενη θα είναι πιο ταπεινωτική για σένα και την οικογένειά σου. Αυτό δεν είναι σωστό, υποβαθμίζει τη νοημοσύνη των ανθρώπων. Εγώ πάντως δεν θα πήγαινα να βγάλω στη φόρα τα προσωπικά μου, για να κερδίσω 200.000 ευρώ και ίσως να χαλάσω την οικογένειά μου.
Έτσι λοιπόν, η εκπομπή αυτή πρέπει να αντικατασταθεί από μια σοβαρή και ωραία εκπομπή.
Μάκης Ρετσ.

Β. Η εκπομπή που με κάνει να θέλω να κλείσω την τηλεόραση είναι το "Αξίζει να το δεις".
Αυτή την εκπομπή τη θεωρώ αηδιαστική, πρώτα απ' όλα επειδή χρησιμοποιεί τον πόνο ή τα προβλήματα των συμπολιτών μας, για να κάνει καλά "νούμερα" θεαματικότητας.
Ακόμη, προβάλλει κάποια θέματα που δεν είναι κατάλληλα, κυρίως για τα μικρά παιδιά, που δεν μπορούν να τα καταλάβουν και τους προξενούν μεγάλα ερωτήματα.
Αυτά έχουν σχέση κυρίως με τη σεξουαλική ζωή των μεγαλύτερων, όπως πχ το θέμα με τον άνδρα που είχε μείνει έγκυος ή με κάποιες εγχειρήσεις αλλαγής φύλου, οι οποίες είναι δυσνόητες για τα μικρά παιδιά.
Επιπλέον, τα θέματα της εκπομπής προβάλλονται με έναν περίεργο τρόπο, λες και τίποτα δεν συμβαίνει και ότι στο τέλος της εκπομπής τα προβλήματα των καλεσμένων θα λυθούν με έναν αποτελεσματικό και μαγικό τρόπο, πράγμα το οποίο, φυσικά, δεν συμβαίνει.
Η εκπομπή λοιπόν αυτή θα έπρεπε να αλλάξει χαρακτήρα και να συμπονεί πραγματικά τους ανθρώπους που έχουν προβλήματα και να τους συμπαραστέκεται.
Μάκης Ραπτ.

2. Οι κίνδυνοι του διαδικτύου.



Κίνδυνοι στο διαδίκτυο υπάρχουν τόσο για τους νέους, όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Συνήθως, μας δελεάζουν με ξαφνικές διαφημίσεις, ενώ σερφάρουμε, και κατεβάζουμε διάφορα αρχεία, χωρίς να ξέρουμε το επίπεδο κινδύνου για τον υπολογιστή μας.
Βασικός κανόνας, όταν χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο, είναι ποτέ να μη δίνουμε προσωπικά μας στοιχεία, όπως διεύθυνση και τηλέφωνο σε αγνώστους που συναντάμε, ενώ παίρνουμε μέρος σε μια συζήτηση. Επίσης, παίρνοντας μέρος σε διαγωνισμούς, δίνοντας τα στοιχεία μας, μπορεί να μας υπερχρεώσουν με μεγάλα χρηματικά ποσά. Καλό είναι ακόμη να έχουμε εγκαταστημένο στον υπολογιστή μας ένα αντιιικό πρόγραμμα, που ελέγχει τα αρχεία που κατεβάζουμε και ανάλογα αν είναι κατεστραμμένα ή περιέχουν ιό, τα διαγράφει αυτομάτως.
Τέλος, χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο, μπορεί να οδηγηθείς σε παράνοια από την υπερβολική χρήση σε ον λάιν παιχνίδια ή σε βλάβη των ματιών και πονοκεφάλους.
Το διαδίκτυο λοιπόν έχει δημιουργηθεί για αναζήτηση πληροφοριών, αλλά πολλοί το χρησιμοποιούν για υποκλοπές και πειρατεία και γενικά για να βλάψουν τους άλλους ή τον εαυτό τους.
Μάκης Μ.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ

1)Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ασχοληθείς με τη δημοσιογραφία;

'Οταν έφτασα στο σημείο που έπρεπε να διαλέξω σοβαρά το τι θα κάνω στη ζωή μου, σκέφτηκα πως πρέπει να είναι κάτι που δε θα με κάνει να βαριέμαι. Η δημοσιογραφία είναι ένα πολύ δημιουργικό επάγγελμα που ασχολείται με το παρόν και έχει λαμπρό μέλλον. Και συν τοις άλλοις, αν σκεφτείς πως δεν είναι ένα απλό επάγγελμα αλλά είναι αυτό που λένε λειτούργημα, τι πιο ενδιαφέρον για ένα νέο άνθρωπο με ανησυχίες.

2)'Ηταν αυτό το επάγγελμα που εξαρχής ήθελες να ακολουθήσεις;

Λίγα είναι τα τυχερά άτομα που από πολύ μικρή ηλικία γνωρίζουν με τι θέλουν να ασχοληθούν και διατηρούν την ίδια άποψη μέχρι τη στιγμή που καλούνται να επιλέξουν το επάγγελμά τους. Εγώ δεν ήμουν ένα από αυτά τα άτομα. Είχα αλλάξει γνώμη πολλές φορές μέχρι την Α' Λυκείου που τελικά αποφάσισα πως θέλω να ασχοληθώ με αυτό. Και μιλάμε για άσχετα μεταξύ τους επαγγέλματα και τελικά άσχετα και με τη δημοσιογραφία...

3)Έχεις επιλέξει με ποιο κλάδο της δημοσιογραφίας θα ασχοληθείς στο μέλλον;

Αυτό είναι ένα απο τα καλά του επαγγέλματος, που λένε. Σου δίνει πολλές επιλογές και ως προς το μέσο και ως προς το είδος που μπορείς να ασχοληθείς. Όσον αφορά στο μέσο, νομίζω πως έχω κατασταλάξει πλέον μετά από πολλή σκέψη, στο ραδιόφωνο, στο οποίο εκτίθεσαι περισσότερο βέβαια σε σχέση με τον έντυπο τύπο, αλλά λιγότερο από ό,τι στην τηλεόραση. Τώρα το είδος είναι και αυτό εύκολο. Έχει να κάνει και με τα ενδιαφέροντα σου γενικότερα. Εγώ κλίνω προς το πολιτιστικό ρεπορτάζ. Βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις. Πολλοί ξεκίνησαν με άλλο σκεπτικό και άλλες βλέψεις και τελικά διαπρέπουν λ.χ ως πολεμικοί ανταποκριτές, κάτι που ούτε οι ίδιοι το περίμεναν.

4)Ποιο είναι το δημοσιογραφικό σου πρότυπο;

Πρότυπο με την έννοια ενός διάσημου και αναγνωρίσιμου δημοσιογράφου στον οποίο θέλω να μοιάσω, δεν έχω. Υπάρχουν όμως πολλοί αξιόλογοι δημοσιογράφοι που δεν είναι τόσο διάσημοι αλλά είναι εκείνοι που με τη δουλειά τους ευθύνονται για την επιτυχία και το κύρος των αναγνωρίσιμων. Γιατί να μην έχεις πρότυπο έναν από αυτούς!

5)Τι είναι αυτό που δεν θα ήθελες να κάνεις ποτέ καθ'όλη τη διάρκεια της πορείας σου;

Κοίτα, υπάρχουν έτσι κι αλλιώς πράγματα τα οποία και να θες να τα κάνεις δεν μπορείς γιατί, ευτυχώς, σε περιορίζει ο Κώδικας Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Από κει και πέρα θέλω,στην όποια πορεία έχω, να μη κάνω πράγματα, που μπορεί να μην τα προβλέπει ο Κώδικας, αλλά πάνε κόντρα στην προσωπική μου ηθική.

6)Ποιο κατά τη γνώμη σου στοιχείο παίζει καταλυτικό ρόλο για την εικόνα ενός δημοσιογράφου;

Αν δεις ως τον πρωταρχικό ρόλο που καλείται να έχει ο δημοσιογράφος, αυτόν της ενημέρωσης του κοινού, νομίζω πως η εγκυρότητα είναι αυτή που παίζει καταλυτικό ρόλο για την εικόνα του. Σκέψου, να εμπιστευτείς έναν δημοσιογράφο για να ενημερωθείς πάνω σε ένα θέμα που σε ενδιαφέρει και οι πληροφορίες που σου δίνει να μην είναι σωστές. Ε, αν δεν είναι σωστές μία, δεν είναι σωστές δεύτερη, την τρίτη θα ενημερωθείς από κάποιον άλλο και, αν δεις πως αυτός ό,τι σου λέει ισχύει, δεν θα τον αλλάξεις, γιατί θα του έχεις εμπιστοσύνη.

7)Σε έχουν επηρεάσει καθόλου όλα αυτά που ακούγονται για τον κλάδο σου τις τελευταίες μέρες;

Στην Ελλάδα ανέκαθεν υπήρχε μια νοοτροπία που είναι πάρα πολύ δύσκολο να αλλάξει. Όταν κάποιος επαγγελματίας κάνει κάτι που αμαυρώνει το χώρο, συμπαρασύρει και όλους τους υπόλοιπους επαγγελματίες του χώρου αυτού προς την κατρακύλα. Ένας αστυνομικός σκοτώνει, όλοι οι αστυνομικοί δολοφόνοι, ένας ιερέας κακός, όλοι οι ιερείς κακοί, ένας γιατρός παίρνει φακελάκι όλοι οι γιατροί χρηματίζονται. Ένας δημοσιογράφος αδίστακτος, όλοι οι δημοσιογράφοι αδίστακτοι...Μας αρέσει να τους βάζουμε όλους, καλούς, κακούς, σε ένα τσουβάλι. Όχι πως δεν υπάρχουν και <<κακοί>> επαγγελματίες, αλλά δεν είναι εκείνοι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση. Η επικρατούσα λοιπόν αντίληψη περί δημοσιογράφων πρέπει να σε επηρεάζει θετικά. Να σε κάνει να θες να την αλλάξεις. Με αυτό τον τρόπο ναι, έχει επιρροή και μάλιστα πολύ έντονη.

ΜΑΡΙΑ ΠΑΠ.

ΓΙΩΤΑ