ΜΙΑ ΦΙΛΙΑ ΠΟΥ ΧΑΛΑΣΕ

Τον περασμένο Σεπτέμβρη του 2007, ήρθα για πρώτη χρονιά στο γυμνάσιο. Ήμουν αρκετά αγχωμένη και αμήχανη, όμως είχα μαζί μου την κολλητή μου φίλη την Κατερίνα. Ήμασταν αχώριστες δύο χρόνια τώρα και πάντα βοηθούσε η μία την άλλη στις δύσκολες στιγμές. Έτσι λοιπόν πίστευα πως με τη βοήθειά της και αυτή με τη δική μου θα εγκλιματιζόμασταν γρήγορα και θα καταφέρναμε να ξεπεράσουμε το καθετί. Δεν στάθηκα όμως τόσο τυχερή. Ίσως όταν κάνουμε σχέδια εμείς οι άνθρωποι, όντως ο Θεός μπορεί να γελάει μαζί μας! Με την Κατερίνα χωριστήκαμε, καθώς μας έβαλαν σε διαφορετίκα τμήματα. Ακόμα όμως και τότε εξακολουθούσα να πιστεύω πως η φιλία αυτή θα κράταγε, όμως έπεσα έξω.

Η Κατερίνα έγινε πιο απόμακρη. Βρήκε άλλες φίλες στο καινούριο της τμήμα, οι οποίες ίσως να της ήταν πιο ευχάριστες από 'μένα. Το δέχτηκα και το κατανόησα. Δεν με πείραζε να κάνει παρέα με άλλα κορίτσια, αυτό όμως που με ενοχλούσε ήταν ότι τσακωνόμασταν συνεχώς για ασήμαντα θέματα και κυρίως αυτούς τους καυγάδες τους προκαλούσαν οι φίλες της. Με την Κατερίνα σταματήσαμε τελείως να κάνουμε παρέα στα μέσα της χρονιάς.

Αυτή η κοπέλα δεν είναι πια σε αυτό το σχολείο, ούτε καν στην Αθήνα. Μπορεί να ήταν έτσι καλύτερα και για τις δύο! Τώρα διατηρούμε μια καλή σχέση.

Πάντως δεν θύμωσα ποτέ μαζί της. Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του και ειδικά στο θέμα της φιλίας δεν πρέπει να υπάρχουν όρια, δεσμεύσεις και απαγορεύσεις!

Μαρία Παπ.

Η φίλη μου είναι Ελληνίδα

Γεια σας! Με λένε Μαριλένα, είμαι 13 ετών και είμαι από την Αλβανία.
Εδώ και δύο χρόνια έχω μια φίλη που τη λένε Ιωάννα και είναι Ελληνίδα. Τα πηγαίνουμε πολύ καλά μαζί, ανεξάρτητα από τι εθνικότητα έχουμε, γιατί στη φιλία δεν παίζει ρόλο από πού είσαι. Στη φιλία παίζει ρόλο η εμπιστοσύνη που έχει ο ένας στον άλλον και το πιο σημαντικό είναι να είσαι φίλη στις χαρούμενες και στις δύσκολες στιγμές.
Η Ιωάννα είναι πολύ καλή κοπέλα, όμορφη και πολύ έξυπνη, γι΄αυτό και την αγαπάω πολύ. Επίσης, δεν τη νοιάζει που είμαι από την Αλβανία και αυτό με κάνει να νιώθω υπέροχα, γιατί όλοι ξέρουμε ότι μερικοί Έλληνες μισούνε τους Αλβανούς και αυτό δεν το καταλαβαίνω. Πάντως εγώ τους συμπαθώ και δε με νοιάζει που η Ιωάννα είναι Ελληνίδα, γιατί είναι φίλη μου και την αγαπώ πολύ και τη βοηθάω σε όποιο πρόβλημα κι αν έχει ακόμα κι αν είναι μια χαζομάρα. Το ίδιο κάνει κι εκείνη.
Και για μένα η φιλία είναι κάτι παραπάνω από θησαυρός, είναι κάτι ιερό και δε θέλω να το χαλάσω για ένα ψέμα, το ίδιο κι εκείνη.
Μαρινέλα

ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΙΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΤΟΜΩΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΦΥΛΟΥ;

Υπάρχει στ' αλήθεια φιλία μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου; Αυτό είναι το ζήτημα στο οποίο θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο πιο αντικειμενικά μπορώ.

Πολλοί πιστεύουν πως μια τέτοια φιλία είναι εφικτή. Το ίδιο πιστεύω και εγώ. Αυτή η φιλία, όπως και άλλες και γενικά όλες οι σχέσεις, πρέπει να έχει ως θεμέλια την εμπιστοσύνη και την αλληλοκατανόηση. Βέβαια, το ότι το κάθε μέλος αυτής της σχέσης θα ανήκει σε διαφορετικό φύλο παίζει ρόλο και πολύ μεγάλο μάλιστα. Είναι σίγουρο ότι τα δύο φύλα έχουν διαφορές όμως έχουν και ομοιότητες, όπως όλοι οι άνθρωποι μεταξύ τους.

Αυτή η φιλία νομίζω ότι θα μπορέσει να είναι πολύ πιο πετυχήμενη και αληθινή από πολλές. Ίσως κάποιοι να δυσκολεύονταν στην αρχή να ανοιχτούν σε κάποιον από το αντίθετο φύλο και δεν θα τους αδικούσα, αφού ήμουν κι εγώ μία από αυτούς παλιά. Άλλωστε τόσους αιώνες τα δύο φύλα δεν ανταγωνίζονται το ένα το άλλο; Όμως η φιλία με ένα άτομο του άλλου φύλου θα ήταν χρήσιμη. Σκεφτείτε ότι έτσι ίσως θα μπορούσαμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον και να βρούμε απάντηση στο ερώτημα: "Μα καλά, τι σκέφτονται τα αγόρια/κορίτσια επιτέλους; " ή ακόμα θα μπορούσαμε να λύσουμε κάποιες παρεξηγήσεις, όπως ότι τα αγόρια είναι αναίσθητα και τα κορίτσια υπερευαίσθητα σε σημείο αηδίας. Επίσης, δεν λένε ότι τα αντίθετα έλκονται; Ίσως αυτό να ισχύει όχι μόνο για τον έρωτα, αλλά και για την φιλία. Ίσως να μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα το αντίθετο φύλο, να υπάρχουν πιο πολλά κοινά μεταξύ μας.

Υπάρχουν όμως και αυτοί που διαφωνούν. Οι άνθρωποι της απέναντι όχθης. Σίγουρα η διαφωνία τους θα έχει ισχυρά επιχειρήματα, αν και κάποιες φορές δεν μπορούν οι άλλοι να τα καταλάβουν. Κάποιοι λένε: "Κορίτσια; Δεν καταλαβαίνουνε τίποτα και δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο! " και κάποιοι: " Αγόρια; Αναίσθητα. Μόνο το ποδόσφαιρο και τις κοπέλες κοιτάνε. " Όμως είμαστε στον 21ο αι., οι κοπέλες βλέπουν, ξέρουν και ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Και τα αγόρια όμως δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο και κοπέλες. Δεν είναι αναίσθητα. Ασχολούνται και με άλλα πράγματα, μόνο που κανείς δεν ψάχνει να τα βρει. Πιστεύουν ότι δεν έχουν κοινά μεταξύ τους, όμως στ' αλήθεια έχουν προσπαθήσει καθόλου να κάνουν παρέα, στενή παρέα τα δύο φύλα; Όχι. Όχι πολύ τουλάχιστον. Υπάρχει όμως και η σκέψη: " Κι αν αυτή η σχέση ξεκινήσει από φιλία και τελειώσει σε έρωτα; Αν στην πορεία αλλάξει; " Αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που μπορεί να γίνει. Είναι κάτι που φοβίζει και τις δύο μεριές. Όμως δεν πρέπει.

Προσπαθήστε λοιπόν να πραγματοποιήσετε μια τέτοια φιλία και θα δείτε ότι μπορεί να βγάλει καρπούς.

Εύη Π.

TO ΠΑΡΤΙ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΙΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΤΟΜΩΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΦΥΛΟΥ?

Ένα καινούργιο είδος φιλίας είναι η φιλία μεταξύ δύο ατόμων διαφορετικού φύλου. Κατά την γνώμη μου, η φιλία ανάμεσα σε ένα κορίτσι και αγόρι είναι πιο δυνατή από ό,τι ανάμεσα σε φίλες και φίλους, διότι μαθαίνεις καινούργια πράγματα. Μπορείς δηλαδή να μάθεις την γνώμη του αντιθέτου φύλου για τον εαυτό σου και με ποιο τρόπο σε βλέπει ο κόσμος. Οι φίλες σου ποτέ δεν θα σου έλεγαν ειλικρινά τι ακούνε για εσένα, ενώ ένας φίλος σου δεν έχει πρόβλημα με αυτό. Με τον φίλο επιπλέον μπορείς να μάθεις πολλά και για τους φίλους του, εννοώ για τον τρόπο που σκέφτονται και πράττουν. Επίσης μερικές φορές αυτού του είδους η φιλία μπορεί να καταλήξει και σε έρωτα.

Εγώ έχω ένα τέτοιο φιλαράκι. Είναι πολύ καλός παρ' όλα όσα λένε για αυτόν. Όταν είναι μαζί μου, γίνεται άλλος άνθρωπος και μου ανοίγεται πολύ προσωπικά. Μεταξύ μας λέμε όλα τα μυστικά μας και γνωρίζουμε τα πάντα ο ένας για τον άλλο. Φυσικά υπάρχουν και κάποια θαμμένα συναισθήματα μεταξύ μας, αλλά εμείς δεν θέλουμε να τα αποκαλύψουμε ούτε στους ιδίους τους εαυτούς μας. Μαλώνουμε πολύ συχνά για μικροπράγματα που γίνονται εξαιτίας διαφόρων παρεξηγήσεων. Αλλά ευτυχώς, έχουμε μάθει να το ξεπερνάμε και να συνεχίζουμε από εκεί που σταματήσαμε. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν μου κρύβει κάποια μυστικά, αλλά δεν θέλω να τον πιέσω. Θα περιμένω μέχρι να με εμπιστευτεί ολοκληρωτικά. Προσπαθώ να φτιάξω μια ολοκληρωτική φιλία, χωρίς τσακωμούς και διάφορα μυστικά. Γιατί πραγματικά τον αγαπώ πολύ. ΦΙΛΙΚΑ εννοώ. Η σχέση μεταξύ μας είναι δυνατή και ζωντανή. Θέλω πολύ να αντέξει η φιλία αυτή για πολύ καιρό, διότι είναι ό,τι καλύτερο μου έχει συμβεί, μετά από τις κολλητές μου φυσικά.

Μαριάννα Π

Πένθιμη μέρα

Τελικά κανείς δεν γέλασε τη Δευτέρα.
Και θα αργήσουμε πολύ να γελάσουμε πραγματικά.
Καλό ταξίδι, Αλέξανδρε!

Μην τολμήσει κανείς να γελάει τη Δευτέρα!

Σήμερα, ζήτησα από το Νικόλα να φτιάξει ένα γκράφιτι στον υπολογιστή και να το αναρτήσει μαζί με το κείμενό του. Μου είπε ότι είναι δύσκολο. Να λοιπόν που δεν είναι, ακόμα και για μια φιλόλογο που δεν ξέρει ούτε ίσια γραμμή να τραβήξει. Άρα, μπορώ να ελπίζω...
Η φιλόλογος- σεφ
ΥΓ1: Ωραίο το μενού σήμερα στην έκθεση έτσι; Ελπίζω σε χορταστικά, νόστιμα αποτελέσματα.
ΥΓ2: Χρόνια πολλά, Νικόλα!

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΦΙΛΙΑΣ

1

Όσοι λένε ότι μετά από μία σχέση φεύγεις με περισσότερες γνώσεις και μία καινούργια εμπειρία έχουν δίκιο. Πριν από λίγο καιρό χάλασε μία φιλία, και πιο συγκεκριμένα, η δική μου με μία άλλη κοπέλα. Η φίλη μου είχε το ελάττωμα να είναι ρατσίστρια. Στην αρχή, το πρόβλημα το αγνοούσα, όμως αυτό δεν κράτησε για πολύ. Τα πράγματα έγιναν πιο έντονα. Είχα και έχω ακόμα φίλους από άλλη χώρα και αυτή η κατάσταση με ενοχλούσε. Τελικά η φιλία μας χάλασε και φταίω και εγώ για αυτό, διότι αν της το είχα πει νωρίτερα, ίσως να το είχαμε αποφύγει. Έτσι μέσα από αυτήν την εμπειρία έμαθα ότι, για να διαρκέσει μία φιλία, πρέπει να στηρίζεται στην ειλικρίνεια.
Εύη Π.

2

Μια διδακτική εμπειρία που πήρα από μια φιλία μου είναι ότι στους φίλους μας δεν πρέπει να λέμε ποτέ ψέματα και να τους κοροϊδεύουμε, γιατί μπορεί να τους χάσουμε. Άμα τους θεωρούμε πραγματικά φίλους μας, πρέπει να τους λέμε πάντα την αλήθεια, αυτά που νιώθουμε και θέλουμε να πούμε και όχι να προσποιούμαστε. Εγώ ήμουν πολύ δεμένη με μια φίλη μου, είχαμε τα ίδια γούστα,τα ίδια ενδιαφέροντα και ποτέ δεν μαλώναμε. Ήρθε μια μέρα που πολλά άλλαξαν και μερικά πράγματα άρχισαν να με ενοχλούν. Η ίδια είχε αλλάξει, είχε γίνει πιο απόμακρη και πιο επιθετική. Εγώ τόσον καιρό της έκρυβα ότι ήμουν νευριασμένη με τον τρόπο που αντιδρούσε και με τον αλλαγμένο χαρακτήρα της. Αυτή το κατάλαβε ότι με ενοχλούσε αυτό και για αυτόν το λόγο έγινε πιο απόμακρη. Κάποια στιγμή τη ρώτησα γιατί είχε αλλάξει τόσο πολύ και μου απάντησε ότι άμα της είχα πει από την αρχή την αλήθεια, θα προσπαθούσε να βελτιωθεί. Ακόμα μου είπε πως την ενοχλούσε πολύ που της έκρυβα την πραγματικότητα και δεν της μιλούσα ξεκάθαρα. Έτσι την έχασα από φίλη, γιατι πια δεν με εμπιστευόταν...

Χριστίνα

3

Εγώ έχω πάρει ένα σκληρό δίδαγμα από μία παλιά κολλητή.

Δύο χρόνια πριν περίπου,στην Ουκρανία είχα μία κολλητή που την έλεγαν Μαρία. Είχε θαυμάσιο χαρακτήρα και, όταν βρισκόμουν δίπλα της, πάντα γελούσα, γιατί ήταν και πολύ αστεία. Μαζί της μοιραζόμουν τα μυστικά μου και τα αισθήματα μου. Μια μέρα, αποφάσισα να της εμπιστευτώ το μεγαλύτερο μυστικό μου. Όλα πήγαιναν μια χαρά, μέχρι που μία μέρα ακούστηκε σε όλο το κόσμο το μυστικό αυτό.Η Μαρία έχασε την εμπιστοσύνη μου, αλλά και την φιλία μου. Δεν της ξαναμίλησα ποτέ.

Το δίδαγμα της ιστορίας είναι πως η εμπιστοσύνη του ανθρώπου δεν μοιράζεται από τον ίδιο. Όταν κάποιος θέλει να την αποκτήσει, θα πρέπει ο ίδιος να την κερδίσει και να ξέρει πώς να την διατηρήσει.
Μαριάννα Π.

4

Πέρυσι, είχε έρθει στο χωριό μου ένα παιδί του οποίου οι γονείς ήταν πλούσιοι. Αυτό το παιδί ήθελαν όλοι να το έχουν φίλο. Έτσι κι εγώ προσπάθησα να το γνωρίσω. Όμως, όταν αρχίσαμε να μιλάμε, μου έλεγε ότι αυτός είναι ο καλύτερος σε όλα και ότι με τα λεφτά που έχει, κάνει ότι θέλει και γενικώς με τρέλανε στα <<εγώ>>.Δεν του είπα τίποτα όμως. Η κατάσταση αυτή συνεχιζόταν για πολύ καιρό. Κάποια στιγμή όμως το ποτήρι ξεχείλισε. Καθώς όλα τα παιδιά καθόμαστε μαζί στην πλατεία του χωριού και συζητούσαμε, ένας φίλος μου, είπε πως θα ήθελε να αγοράσει μια ακριβή παιχνιδομηχανή, αλλά δεν μπορεί, γιατί δεν τον βολεύουν τα οικονομικά της οικογένειάς του. Το νέο παιδί του είπε:<<Αφού είσαι ανόητος και δεν έχεις λεφτά, αλλά εγώ έχω>>. Τότε εγώ του μίλησα άσχημα και ήταν η τελευταία φορά που του μίλησα. Στη συνέχεια, ακολούθησαν το δρόμο αυτό κι άλλα παιδιά.

Αυτή η εμπειρία μου δίδαξε ότι δεν πρέπει να κάνουμε φίλους, εκτός αν τους έχουμε γνωρίσει καλά και ότι πρέπει να τους μιλάμε για τα ελαττώματά τους.

Κωνσταντίνος

5

Φέτος, εγώ και η κολλητή μου φίλη, Μαρία, ζήσαμε ένα περιστατικό που μας δίδαξε πολλά πάνω στο θέμα της φιλίας.

Αναπτύξαμε στενές σχέσεις με μια κοπέλα την οποία αγκαλιάσαμε και εντάξαμε στην παρέα μας πολύ γρήγορα!

Πιστεύαμε ότι την γνωρίζαμε αρκετά καλά, μέχρι που αποδείχθηκε το αντίθετο.

Λόγω του χαρακτήρα που έβγαζε, παραβλέψαμε ένα μεγάλο ελάττωμά της, το οποίο στην πορεία στράφηκε εναντίον μας.

Αυτό φανερώθηκε, όταν μέσα στην παρέα άρχισαν να συμβαίνουν κάποια προβλήματα, μέσα απ' τα οποία έβγαινε εκείνη ένοχη.

Όλοι μας πήραμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογούσε, ενώ εκείνη που της αντιστοιχούσε το μεγαλύτερο, αντί να αναλάβει τις ευθύνες, κατηγόρησε εμάς για να σώσει τον εαυτό της , παραβλέποντας όμως ότι η αλήθεια πάντα φανερώνεται και δεν αποκρύπτεται.

Τώρα πλέον, μάθαμε και οι δύο ότι μια πραγματική φιλία βασίζεται στην ειλικρίνεια, στην αλληλοϋποστήριξη και στο κουράγιο στις δύσκολες στιγμές.

Αυτό θα το κρατήσουμε ως όπλο για τα επόμενα χρόνια!

Μαρία Πα.

Ελισάβετ

Η φύση

Ο άνεμος τόσο ήρεμος και γαλήνιος.
Ο ήλιος να μας φωτίζει
με ένα όμορφο χαμόγελο.
Τα λουλούδια να ανθίζουν στο όμορφο γρασίδι.
Και στο γρασίδι να ξαπλώνεις
και να ονειρεύεσαι όμορφα πράγματα
σα να ήταν η πραγματικότητα.
Θα μπορέσουμε και εμείς
να ονειρευτούμε έτσι τη φύση μας
σα να ήταν ο παράδεισος;
ΜΑΚΑΡΙ
Μακάρι να μπορέσουμε και εμείς να κάνουμε
τα όνειρά μας πραγματικότητα.
Να κρατήσουμε τη φύση καθαρή
έτσι ώστε να μπορέσουμε,
να ζήσουμε και εμείς ένα πραγματικό
όνειρο.
Μαρινέλα Ντ.

Μια ξεχωριστή εκδρομή

Η Σαγιάδα, το χωριό του πατέρα μου, βρίσκεται στα ΒΔ του νομού Θεσπρωτίας, απέναντι από την πόλη της Κέρκυρας. Από το 14ο μ.Χ.αιώνα που τη συναντάμε ως Βυζαντινό οικισμό, έχει γνωρίσει πολλούς κατακτητές (Βενετούς, Κερκυραίους, Τούρκους κ.α.), λόγω της γεωγραφικής της θέσης,του λιμανιού, των αλυκών και του ιχθυοτροφείου της. Το 1912 ελευθερώνεται από τον ελληνικό στρατό και το 1943 Γερμανοί και Αλβανοτσάμηδες καίνε το χωριό. Το 1950 ξαναχτίζεται δίπλα στη θάλασσα και τώρα έχει εξελιχθεί σε ένα πλούσιο χωριό με ανεπτυγμένες τη γεωργία, την αλιεία και την κτηνοτροφία. Εκεί ζουν η γιαγιά μου, πολλοί αγαπημένοι συγγενείς και φίλοι μας. Πλούσιο φωτογραφικό και ιστορικό υλικό για το χωριό και την ευρύτερη περιοχή υπάρχει στις διευθύνσεις http://www.sagiada.gr/ και http://labastia.blogspot.com/.

Κάθε χρόνο διοργανώνονται από το Δἠμαρχο του χωριού διάφορες εκδηλώσεις. Πέρσι το καλοκαίρι διοργανώθηκε μια πεζοπορία μέχρι το παλιό χωριό, που ήταν χτισμένο πάνω στην κορυφή του βουνού, έτσι ώστε να αναβιώσουν οι παραδόσεις και κάποιοι άνθρωποι, όπως η γιαγιά μου, που ζούσαν εκεί όταν καταστράφηκε, να ξαναδούν τα πατρικά τους σπίτια και να προσπαθήσουν να σβήσουν τις πικρές αναμνήσεις από το μυαλό τους.

Μαζί με την οικογένειά μου και κάποιους φίλους μας, αποφασίσαμε να λάβουμε μέρος στην ανάβαση. Είχαμε φτιάξει γκλίτσες από κλαδιά, για να μας βοηθήσουν να αναρριχηθούμε. Ο ήλιος έκαιγε, αλλά ευτυχώς φυσούσε ελαφρά και δροσιζόμαστε. Προσανατολιζόμαστε με βελάκια που οδηγούσαν στο παλιό χωριό. Διψούσαμε πολύ και ανακουφιζόμαστε, όταν πίναμε νερό από φυσικές πηγές. Καθώς ανεβαίναμε, συζητούσαμε για το πόσο σημαντική ήταν αυτή η εκδήλωση και για το πόσο θα χαίρονταν και θα συγκινούνταν οι γιαγιάδες μας και οι παππούδες μας, που είχαν ξεριζωθεί και στο βάθος της ψυχής τους περίμεναν μια τέτοια μέρα. Περάσαμε από δύσβατα μονοπάτια και από επικίνδυνα μέρη, όπως απόκρημνες πλαγιές και απότομους γκρεμούς. Είδαμε πολλά είδη φυτών, από μεγάλα κι επιβλητικά δέντρα μέχρι θάμνους και λουλουδάκια. Επίσης, εντοπίσαμε σε μια γωνιά ένα φίδι που έτρωγε έναν ποντικό και απομακρυνθήκαμε αμέσως. Η θέα από ψηλά ήταν μαγευτική. Το Δέλτα των εκβολών του ποταμού Καλαμά με εντυπωσίασε. Ένιωσα τυχερός που κατάγομαι από έναν τόσο ξεχωριστό τόπο, "ζαχαροζυμωμένο", όπως λένε οι ντόπιοι.

Φτάσαμε στην Παλιά Σαγιάδα, μετά από τρεις ώρες εξαντλητικό περπάτημα κι ήμαστε εξουθενωμένοι. Έγινε δοξολογία στη μισοερειπωμένη εκκλησία του χωριού, που είχε να λειτουργήσει 65 χρόνια. Στη συνέχεια οι γιαγιάδες μας, που είχαν έρθει ως εκεί πάνω με τρακτέρ, τραγούδησαν παραδοσιακά τραγούδια και φαίνονταν όλες πολύ συγκινημένες που είχαν επιστρέψει εκεί όπου μεγάλωσαν. Ακολούθησε μια έκθεση φωτογραφίας ανάμεσα στα ερείπια και ένα πανηγύρι με χορούς, όπου χορέψαμε όλοι μαζί, η παλιά και η νέα γενιά. Αυτός ο χορός και το τραγούδι μέσα στα ερείπια νίκησαν τη φρίκη του πολέμου και μας έκαναν να νιώσουμε ικανοποίηση κι αισιοδοξία για τη δύναμη της ζωής.

Οδυσσέας

2

Μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού δυο φίλοι μου και εγώ στύβαμε το μυαλό μας μήπως κατεβάσει καμία ιδέα, γιατί θέλαμε να κάνουμε κάτι το διαφορετικό. Μετά από πολλή ώρα βρήκαμε μια ιδέα. Πρότεινα να πάμε μια εκδρομή στο βουνό. Στην αρχή δεν συμφώνησε κανείς γιατί είχαμε να αντιμετωπίσουμε πολλές δυσκολίες πάνω στο βουνό. Τελικά όλοι συμφωνήσαν
Αρχικά πήραμε τον κατάλληλο εξοπλισμό. Μην φανταστείτε και πολλά πράγματα, μόνο λίγο νερό και φάρμακα. Για να ανέβουμε στο βουνό, πρέπει να ντυθούμε καλά, έτσι βάλαμε μακριές φόρμες, αθλητικά παπούτσια και μια κοντή μπλούζα. Στη συνεχεία πήραμε τα ποδήλατα και ξεκινήσαμε. Έπειτα από κανένα δεκάλεπτο δρόμο είχαμε φτάσει στο χαλικόδρομο. Εκείνη τη στιγμή, θυμήθηκα τα λόγια της γιαγιά μου. Κάποτε μου είχε πει ότι, όταν αυτή μικρή, υπήρχε ένα δρομάκι που ίσα ίσα περνούσε ένας άνθρωπος και το καταλάβαιναν αυτό το δρομάκι , γιατί στην αρχή του έχει μια μικρή πέτρινη βρύση που υπάρχει και τώρα. Δεν έπρεπε να πάμε στο βουνό γιατί υπήρχαν μεγάλες δρακότρυπες και οποίος έπεφτε μέσα δεν ξανάβγαινε. Δρόμο περνάμε, δρόμο αφήναμε, η διαδρομή γινόταν όλο και πιο δύσβατη. Το δρομάκι είχε να περπατηθεί εδώ και πολλά χρόνια , όμως εμείς συνεχίζαμε . Δεν υπήρχε χρόνος για ξεκούραση. Μετά από καμία ώρα περπάτημα ,άρχισαν τα τηλεφωνήματα. Εμείς όλο και αγχωνόμασταν. Στην διαδρομή συναντήσαμε μια τρύπα γεμάτη φίδια. Δεν πλησιάσαμε , κάναμε πίσω. Ένα φίδι σιγά σιγά έρχονταν προς τα εμάς. Εκείνη τη στιγμή σταμάτησε και άλλαζε το δέρμα του, εμείς μείναμε έκπληκτοι από αυτό το θέαμα. Συνεχίζαμε την διαδρομή και συναντήσαμε ένα παλιό μοναστήρι που ήταν χτισμένο πάνω στα βράχια. Στο προαύλιο του είχε πολλές ρόδιες και ίσως από εκεί πήρε το όνομα Παναγιά Ροδιά. Το τοπίο ήταν φανταστικό. Από μια πλευρά βουνά και από την άλλη θάλασσα. Καθίσαμε μπροστά στην εκκλησία να ξεκουραστούμε και από εκεί ψηλά αγναντεύαμε την λιμνοθάλασσα Τσουκαλιού και τους ψαράδες να ψαρεύουν με τα μικρά βαρκάκια τους.
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Όταν φτάσαμε στο χωριό, είχε νυχτώσει. Όλοι είπαμε ότι δεν θα πούμε σε κανέναν αυτό το γεγονός , όμως εμείς νιώθαμε υπερήφανοι που μπορέσαμε να φτάσουμε μέχρι το μοναστήρι.

Καλωσόρισμα

Γεια σας, η δευτέρα τάξη σας καλωσορίζει, κλείνοντας πονηρά το μάτι, στο μπλογκ της, το οποίο θα σας κρατήσει συντροφιά όλη τη χρονιά!

Βαρεθήκατε τις ατελείωτες ώρες ηλιοθεραπείας; Μήπως το να κάνετε καθημερινά βόλτες σε σκιερά δάση, σας έχει κουράσει και το να βγαίνετε με φίλους σε καφετέριες, πάρκα και πλατείες έχει καταντήσει ρουτίνα; Αν ναι, σας έχουμε καλά νέα, τα σχολεία άνοιξαν και μαζί τους το συναρπαστικό μπλογκ μας, το οποίο θα σας μαγέψει!

Μέσα σ' αυτό θα περιλαμβάνονται διάφορα συναισθήματα, χαρά, λύπη, αγωνία, ενθουσιασμός, θα εκτυλίσσονται οι προσωπικότητες των μαθητών μ' έναν περίεργο, αστείο τρόπο, θα πραγματοποιούνται ασυνήθιστες δραστηριότητες, θα αναφέρονται καλά, άσχημα και αστεία γεγονότα τα οποία θα' χουν αρχηγό τους, το χαμόγελο της πολύχρωμης τάξης μας! Έτσι, όλοι μαζί ενωμένοι σαν μια γροθιά και χωρίς διακρίσεις ανάμεσά μας θα περάσουμε μια δημιουργική, διασκεδαστική και αξέχαστη χρονιά με πρωταγωνιστές πολλά διψασμένα για διασκέδαση παιδικά μάτια!

Μην το χάσετε, γιατί εσείς θα χάσετε.

Μαρία Πα.

Ελισάβετ

"Η Πολύχρωμη Τάξη 2"

Γειά σας παιδιά!!!

Καλώς ήρθατε και πάλι στο μπλογκ μας. Σας προσκαλούμε και φέτος στην παρέα μας και σας υποσχόμαστε μια καινούργια, απίθανη χρονιά!... Φέτος από τη σύμπτυξη των τμημάτων που έγινε αποτελούμε το Β3 του 5ου Γυμνασίου Ζωγράφου. Συνεχίζουμε όμως να είμαστε μια "πολύχρωμη" τάξη. Ένα τμήμα με παιδιά που έχουν διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία, ανάλογα με τη χώρα απ' όπου προερχόμαστε. Παρ΄όλα αυτά όμως καταφέρνουμε να συμβιώνουμε, να συμπορευόμαστε και να λειτουργούμε σαν μια μεγάλη, πολιτιστική ομάδα, ανταλλάσσοντας τα πολιτιστικά μας στοιχεία και το τρόπο σκέψης της πατρίδας μας. Ούτως ή άλλως η αρχή μας είναι: "Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι".

Μαρία Π.

Κωνσταντίνος

Οδυσσέας

Καλή Χρονιά, καλή αρχή!

Η πολύχρωμη τάξη άνοιξε και σας περιμένει! Σερβίρονται φρέσκες και δροσερές ιδέες για εργασίες. Η φιλόλογος-σεφ εγγυάται την επιτυχία του μενού. Να πάρουν φωτιά τα μολύβια και τα πληκτρολόγια, παρακαλώ!

Το πορτρέτο του Μ.

Ο Μ. είναι ένα παιδί 13 χρονών και πηγαίνει στην πρώτη Γυμνασίου. Ο πατέρας του κατάγεται από την Αθήνα και η μητέρα του από την Κεφαλλονιά. Στον ελεύθερό του χρόνο παίζει με το Playstation και τον υπολογιστή του. Ο καλύτερός του φίλος είναι ο Χ. Είναι Ολυμπιακός και το πρότυπό του είναι ο Ντρογκμπά. Η αγαπημένη του σειρά είναι το '' Lost ". Από μουσική ακούει Χιπ Χοπ και το αγαπημένο του συγκρότημα είναι οι '' Γκόιν Θρου". Το σχολείο του αρέσει αρκετά και το αγαπημένο του μάθημα είναι η Ιστορία.

Πώς φαντάζομαι τις πρώτες μου εξετάσεις

Στις 21 Μαΐου 2008 θα γράψω εξετάσεις για πρώτη φορά στη ζωή μου. Τις φαντάζομαι δύσκολες και με πολλή προετοιμασία. Οι καθηγητές μας μια εβδομάδα πριν την έναρξη των εξετάσεων θα μας δώσουν την ύλη. Εγώ πιστεύω πως θα μας δώσουν πολλές σελίδες για διάβασμα, που για να προετοιμαστούμε θα χρειαζόμαστε τουλάχιστον ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο για ένα μόνο μάθημα. Θα έχω αρκετό άγχος γιατί, θα είναι η πρώτη φορά. Επίσης την ημέρα που θα γράφουμε, οι καθηγητές θα μας προσέχουν σαν να είμαστε στρατιωτάκια και γι' αυτό το λόγο θα έχουμε παραπάνω άγχος, γιατί πάντα υπάρχει και το ενδεχόμενο της αντιγραφής. Όταν θα γυρνάω στο σπίτι, αμέσως θα ελέγχω τις απαντήσεις, γιατί τα αποτελέσματα θα βγουν μετά από ένα μήνα περίπου.

Έτσι φαντάζομαι τις πρώτες μου εξετάσεις, με πολύ άγχος και διάβασμα.

Ιπτάμενο αυτοκίνητο

Το 2008, ένας μαθητής του 5ου Γυμνασίου Ζωγράφου, ο Δημήτρης Σ., αργούσε να πάει στο σχολείο, καθώς υπήρχε πολλή κίνηση στους δρόμους. Τότε, του καρφώθηκε μια τρελή ιδέα, να φτιάξει ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο, για να μπορεί να πηγαίνει πιο γρήγορα στο σχολείο και να μην ρυπαίνει το περιβάλλον.

Είπε λοιπόν αυτή την ιδέα στο φίλο του και αυτός τον βοήθησε. Μετά από σκληρή δουλειά, κατάφεραν να φτιάξουν αυτό το αυτοκίνητο και πήγαιναν μαζί στο σχολείο, καθώς δεν χρειαζόταν να έχεις δίπλωμα για να το οδηγήσεις.

Μετά από κάποιες ημέρες, όταν το έμαθε ο Δήμαρχος της πόλης, έσπευσε να βραβεύσει αυτά τα δύο παιδιά, και οι μεγάλες μάρκες αυτοκινήτων πήγαν και τους ρώτησαν για το σχεδιασμό αυτού του Ιπτάμενου αυτοκινήτου.

Πορτρέτο ενός συμμαθητή μου

Ο Α. είναι 13 χρονών και είναι Κριός, δηλαδή πολύ κοινωνικός. Είναι από την Άρτα και έχει πολλούς φίλους σε όλα τα μέρη που έχει πάει. Του αρέσει να διασκεδάζει και να παίρνει μαθήματα μαγειρικής, η οποία είναι η αδυναμία του. Αυτές τις μέρες είναι ερωτευμένος με ένα κορίτσι και δεν το κρύβει. Προσπαθεί να αρέσει σε όλους, πράγμα που, κατά τη γνώμη μου, δεν το καταφέρνει και πολύ. Είναι Παναθηναϊκός και ο αγαπημένος του ποδοσφαιριστής είναι ο Ίβανσιτς.Του αρέσουν ο Σάκης Ρουβάς, ο Μαμαλάκης και πολλοί άλλοι. Ο πατέρας του είναι οδηγός και η μητέρα του λογίστρια και έχει και ένα μικρό αδελφό, που του μοιάζει ιδιαίτερα.Το συμπέρασμα μου είναι ότι ο Α. είναι ένα αξιαγάπητο παιδί, που κάποιες φορές το παρακάνει, μόνο και μόνο για να τον προσέξουν. Του αρέσει ακόμα να μπλέκει σε μπελάδες εξίσου μεγάλους με αυτόν. Αλλά κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει να νιώθει χαρούμενος και να παρααμένει ο εαυτός του. Όποιος όμως τολμήσει να τον πειράξει, θα πρέπει να αντιμετωπίσει εμένα και πολλούς άλλους που τον συμπαθούν γι' αυτό που είναι.

Πώς φαντάζομαι το σχολείο του μέλλοντος

Η εξέλιξη και η πρόοδος πρέπει να χαρακτηρίζουν και χαρακτηρίζουν όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής.Έτσι και τα εκπαιδευτικά συστήματα αλλάζουν συνεχώς καθώς και οι νομοθεσίες σε σχέση με την παιδεία. Γι' αυτούς τους λόγους, σίγουρα θα υπάρξουν αλλαγές στο μέλλον και στα σχολεία. Μια εκδοχή στηριζόμενη στην άποψη της αλλαγής είναι ότι οι δάσκαλοι, τα βιβλία και τα τετράδια θα αντικατασταθούν από τα computers και laptops.Οι μαθητές δεν θα είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν πια στο σχολείο, αφού θα μπορούν να παίρνουν μαθήματα "κατ' οίκον!!" από τους υπολογιστές επί 24ώρου βάσεως. Δεν θα υπάρχουν πια οι δάσκαλοι, αλλά οι άψυχες συσκευές της τεχνολογίας, που θα καθοδηγούν και θα διδάσκουν. Εκείνο όμως που κατά τη γνώμη μου θα χαθεί, είναι το ενδιαφέρον των παιδιών για τη γνώση, τη μάθηση και το διάβασμα, όπως μπορεί να το εμπνεύσει ένας άξιος δάσκαλος. Ζητούμενο στο σχολείο δεν είναι μόνο η απόκτηση γνώσεων, αλλά και η διάπλαση χαρακτήρων που μόνο ένας σωστός παιδαγωγός μπορεί να πετύχει.

Κατά την άποψή μου αλλαγές πρέπει να γίνονται στο χώρο του σχολείου. Απλώς οι άλλαγές πρέπει να ευνοούν την πρόοδο και το καλό όλων. Δεν πρέπει να χαθούν ούτε οι μορφές των δασκάλων, ούτε οι σελίδες των βιβλίων, ούτε οι ασκήσεις των τετραδίων.Το παραδοσιακό σχολείο έχει αποδείξει την αξία του επιβιώνοντας από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Άλλωστε όλοι θυμόμαστε με αγάπη και συγκίνηση τους δασκάλους και τους καθηγητές μας που μας βοήθησαν να καταλάβουμε τη μαγεία της μάθησης.

O ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ

Όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα, δεν ήξερα την γλώσσα , δεν ήξερα τους δρόμους και τo κυριότερο, δεν είχα στέγη και δουλειά. Ευτυχώς όμως που είχα ένα ξάδερφο στην Λαμία και με πήρε μαζί του , αυτός ήξερε τη γλώσσα και μπορούσε να συνεννοηθεί.Έτσι με τον καιρό, βρήκα μια δουλειά , έμαθα λίγα λόγια και πήρα κι ένα σπίτι , όμως το πρόβλημα ήταν ο ρατσισμός των ανθρώπων. Μας έλεγαν συνέχεια να φύγουμε απο ΄κει, αλλά εμείς δεν τους δίναμε σημασία. Μετά από μερικούς μήνες, οι γείτονες μάς χτυπούσαν την πόρτα και μας ρωτούσαν αν χρειαζόμασταν χρήματα ή οτιδήποτε, όμως εμείς είχαμε πλέον σταθεί στα πόδια μας και είχαμε μια κανονική ζωή.

Ένα αθλητικό γεγονός που με στενοχώρησε

Στις 5 Σεπτεμβρίου 2006, η εθνική ομάδα της Ελλάδας στο μπάσκετ έπαιξε με την εθνική ομάδα της Ισπανίας για την κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου.

Το παιχνίδι έγινε το μεσημέρι. Όλη η οικογένεια ήταν μαζεμένη στο σπίτι μας, για να παρακολουθήσουμε το μεγάλο αυτό τελικό. Ήμασταν σχεδόν σίγουροι ότι η Ελλάδα θα κατακτούσε το κύπελλο, επειδή προερχόταν από μια μεγάλη νίκη εναντίον του μεγάλου φαβορί, της Αμερικής. Μόλις ξεκίνησε το παιχνίδι, όλοι ήμασταν όρθιοι και με τραγούδια, υποστηρίζαμε τη χώρα μας. Όμως είδαμε το κύπελλο να απομακρύνεται όταν, μέσα στο πρώτο πεντάλεπτο, οι Ισπανοί με καταπληκτικές επιθέσεις και ακόμα καλύτερες άμυνες έκαναν μια μεγάλη διαφορά δέκα πόντων. Το σκορ έγινε 12-2. Βέβαια δεν ανησυχήσαμε και πολύ, διότι στους περισσότερους αγώνες, στο ημίχρονο η χώρα μας βρισκόταν από πέντε μέχρι και είκοσι πόντους πίσω. Όταν τελείωσε η πρώτη περίοδος, ο προπονητής έδωσε κάποιες συμβουλές στους παίκτες της ομάδας μας, οι οποίες αποδείχτηκαν σωτήριες. Μπαίνοντας στο γήπεδο, για την έναρξη της δεύτερης περιόδου, έκαναν θαυμάσιες άμυνες και με είκοσι πόντους που πέτυχαν ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς και ο Παπαδόπουλος το σκορ ήρθε πάλι στα ίσα του. Στο δεύτερο ημίχρονο οι Ισπανοί νευρίασαν και με συνεχή τρίποντα του Καλντερόν και του Ναβάρρο και με ωραία καρφώματα του Μαρκ Γκασόλ, οι Ισπανοί αύξησαν τη διαφορά στους είκοσι δύο πόντους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, με ένα τρίποντο του Ναβάρρο οι Ισπανοί διαμόρφωσαν το τελικό αποτέλεσμα, σε 70-47.

Όλη η οικογένεια στενοχωρήθηκε, όπως και όλοι οι Έλληνες. Παρ' όλα αυτά εκτιμήσαμε την προσπάθεια των παιδιών αυτών και είπαμε "δεν πειράζει".

Το Σχολείο μας

Το 5ο Γυμνάσιο Ζωγράφου βρίσκεται στην οδό Μ. Αλεξάνδρου, και στεγάζεται σε ένα μεγάλο κτίσμα. Έχει δύο προαύλια και ένα κυλικείο. Επίσης έχει δύο ορόφους με αίθουσες διδασκαλίας και τρεις λυόμενες επιπλέον για κάποια τμήματα της πρώτης. Υπάρχουν ακόμη ένα αμφιθέατρο για τις διάφορες εκδηλώσεις, γήπεδα μπάσκετ, ποδοσφαίρου και βόλευ. Απέναντι από το σχολείο βρίσκεται ένα καταπράσινο πάρκο ιδανικό για περιπάτους καί αθλοπαιδιές.

Η τάξη μας

Η τάξη μας αποτελείται συνολικά από 21 παιδιά και χαρακτηριστικό της είναι η πολυεθνικότητά της και η διαφορετική κουλτούρα των παιδιών της. Σε κάθε μάθημα επικρατεί πανικός, επειδή μας αρέσει να εκφράζουμε και να υποστηρίζουμε τη γνώμη μας. Είμαστε χωρισμένοι σε ομάδες σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά και τα ενδιαφέροντα του καθενός. Υπάρχει η ομάδα των κοριτσιών και των αγοριών. Οι δύο αυτές ομάδες, συγκρούονται συνεχώς, αυτό είναι κάτι καθημερινό για εμάς, σαν χόμπι. Οι διαφορές μας λύνονται με συχνές επιδρομές στο γραφείο του διευθυντή, ποινολόγια ή αποβολές. Παρ' όλα αυτά όμως καταφέρνουμε να συνεργαζόμαστε πολύ καλά. Κατά βάθος είμαστε χρυσά παιδιά, με πολύ καλούς χαρακτήρες και με διάθεση να βελτιωθούμε!

Δοκιμή

Μόνο μια ευχή από μένα: Καλή αρχή παιδιά, καλορίζικο!