Στους μαθητές μου

Αγαπημένα μου παιδιά,
Σας εύχομαι καλές διακοπές, με ξεκούραση, παιχνίδι, συντροφιές και θάλασσες.
Όπως θα μάθατε πια, από του χρόνου θα είμαι στο νησί μου.
Ακόμα κι εμείς οι μεγάλοι μερικές φορές δυσκολευόμαστε πολύ να αντιμετωπίσουμε τα δυσάρεστα συναισθήματα, γι' αυτό κι εγώ απέφυγα να σας αποχαιρετήσω, όπως έπρεπε.
Ένιωθα και νιώθω όμως πολύ λυπημένη που δεν θα είμαστε μαζί του χρόνου, αλλά με παρηγορεί η ιδέα ότι θα τα καταφέρετε να κερδίσετε την αγάπη και την εκτίμηση οποιουδήποτε δασκάλου σας αναλάβει του χρόνου και θα αξιοποιήσετε όλα όσα θα σας προσφέρει.
Θα χαίρομαι να μαθαίνω νέα σας, θα καμαρώνω πάντα για σας και θα επικοινωνούμε με όλους τους δυνατούς τρόπους.
Ελπίζω να συνεχίσετε το μπλογκάκι σας και να μείνετε ενωμένοι κι αγαπημένοι.
Σας φιλώ όλους με πολλή αγάπη
Η φιλόλογός σας

κ. Συνήγορε του παιδιού, σας αναφέρω ότι....

...ως έφηβος μαθητής αντιμετωπίζω τα εξής προβλήματα: Καθημερινά εγώ και οι συνομήλικοί μου νιώθουμε άγχος για κάποιο μάθημα που έχουμε μετά το σχολείο, άγχος για την επίδοσή μας στο σχολείο. Αυτές οι ανησυχίες μας στοιχειώνουν συνεχώς, με αποτέλεσμα να μην λειτουργούμε σωστά και να έχουμε άλλα προβλήματα, όπως αγρυπνία, δυσκολία στην αναπνοή κλπ.
Εμείς, επίσης, αντιμετωπίζουμε πολλά εφηβικά προβλήματα. Φιλίες χαλάνε, φτιάχνονται άλλες που δεν είναι ολοκληρωμένες και πολλά άλλα. Τέτοια θέματα οδηγούν σε θλίψη, δάκρυα και απογοήτευση. Στην κρίσιμη αυτή ηλικία έχουμε πάνω μας την πίεση του σχολείου, μαζί με τις συνέπειες από τους έρωτες και τις φιλίες μας.
Εκτός από τα παραπάνω, υπάρχουν κι άλλα εξίσου σημαντικά προβλήματα στην καθημερινότητά μας. Όταν κυκλοφορούμε στο δρόμο, δεν νιώθουμε άνετα και φοβόμαστε, λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας. Φοβόμαστε για τα κινητά μας, τα χρήματά μας, ακόμα και για τις ίδιες μας τις ζωές...
(Απόσπασμα)
Γιάννης Παπ.

Τα ΜΜΕ κι εμείς.

1. Μια εκπομπή που με κάνει να θέλω να κλείσω την τηλεόραση



Α. Μια εκπομπή που με κάνει να θέλω να κλείσω την τηλεόραση είναι η Στιγμή της Αλήθειας με την Ευγενία Μανωλίδου. Αυτή η εκπομπή πρέπει να κοπεί, γιατί διαλύει σπίτια, σχέσεις, φιλίες, και καταστρέφει οικογένειες. Βγάζει μπροστά στο γυαλί της τηλεόρασης και σε όλη την Ελλάδα τα προσωπικά και οικογενειακά θέματα των παικτών, για να κερδίσουν 200.000 ευρώ. Επίσης, αν και σε αυτή την εκπομπή μπορείς να αλλάξεις την ερώτηση που σου έχει γίνει, δεν ξέρεις αν η επόμενη θα είναι πιο ταπεινωτική για σένα και την οικογένειά σου. Αυτό δεν είναι σωστό, υποβαθμίζει τη νοημοσύνη των ανθρώπων. Εγώ πάντως δεν θα πήγαινα να βγάλω στη φόρα τα προσωπικά μου, για να κερδίσω 200.000 ευρώ και ίσως να χαλάσω την οικογένειά μου.
Έτσι λοιπόν, η εκπομπή αυτή πρέπει να αντικατασταθεί από μια σοβαρή και ωραία εκπομπή.
Μάκης Ρετσ.

Β. Η εκπομπή που με κάνει να θέλω να κλείσω την τηλεόραση είναι το "Αξίζει να το δεις".
Αυτή την εκπομπή τη θεωρώ αηδιαστική, πρώτα απ' όλα επειδή χρησιμοποιεί τον πόνο ή τα προβλήματα των συμπολιτών μας, για να κάνει καλά "νούμερα" θεαματικότητας.
Ακόμη, προβάλλει κάποια θέματα που δεν είναι κατάλληλα, κυρίως για τα μικρά παιδιά, που δεν μπορούν να τα καταλάβουν και τους προξενούν μεγάλα ερωτήματα.
Αυτά έχουν σχέση κυρίως με τη σεξουαλική ζωή των μεγαλύτερων, όπως πχ το θέμα με τον άνδρα που είχε μείνει έγκυος ή με κάποιες εγχειρήσεις αλλαγής φύλου, οι οποίες είναι δυσνόητες για τα μικρά παιδιά.
Επιπλέον, τα θέματα της εκπομπής προβάλλονται με έναν περίεργο τρόπο, λες και τίποτα δεν συμβαίνει και ότι στο τέλος της εκπομπής τα προβλήματα των καλεσμένων θα λυθούν με έναν αποτελεσματικό και μαγικό τρόπο, πράγμα το οποίο, φυσικά, δεν συμβαίνει.
Η εκπομπή λοιπόν αυτή θα έπρεπε να αλλάξει χαρακτήρα και να συμπονεί πραγματικά τους ανθρώπους που έχουν προβλήματα και να τους συμπαραστέκεται.
Μάκης Ραπτ.

2. Οι κίνδυνοι του διαδικτύου.



Κίνδυνοι στο διαδίκτυο υπάρχουν τόσο για τους νέους, όσο και για τον υπόλοιπο κόσμο. Συνήθως, μας δελεάζουν με ξαφνικές διαφημίσεις, ενώ σερφάρουμε, και κατεβάζουμε διάφορα αρχεία, χωρίς να ξέρουμε το επίπεδο κινδύνου για τον υπολογιστή μας.
Βασικός κανόνας, όταν χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο, είναι ποτέ να μη δίνουμε προσωπικά μας στοιχεία, όπως διεύθυνση και τηλέφωνο σε αγνώστους που συναντάμε, ενώ παίρνουμε μέρος σε μια συζήτηση. Επίσης, παίρνοντας μέρος σε διαγωνισμούς, δίνοντας τα στοιχεία μας, μπορεί να μας υπερχρεώσουν με μεγάλα χρηματικά ποσά. Καλό είναι ακόμη να έχουμε εγκαταστημένο στον υπολογιστή μας ένα αντιιικό πρόγραμμα, που ελέγχει τα αρχεία που κατεβάζουμε και ανάλογα αν είναι κατεστραμμένα ή περιέχουν ιό, τα διαγράφει αυτομάτως.
Τέλος, χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο, μπορεί να οδηγηθείς σε παράνοια από την υπερβολική χρήση σε ον λάιν παιχνίδια ή σε βλάβη των ματιών και πονοκεφάλους.
Το διαδίκτυο λοιπόν έχει δημιουργηθεί για αναζήτηση πληροφοριών, αλλά πολλοί το χρησιμοποιούν για υποκλοπές και πειρατεία και γενικά για να βλάψουν τους άλλους ή τον εαυτό τους.
Μάκης Μ.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ

1)Τι ήταν αυτό που σε ώθησε να ασχοληθείς με τη δημοσιογραφία;

'Οταν έφτασα στο σημείο που έπρεπε να διαλέξω σοβαρά το τι θα κάνω στη ζωή μου, σκέφτηκα πως πρέπει να είναι κάτι που δε θα με κάνει να βαριέμαι. Η δημοσιογραφία είναι ένα πολύ δημιουργικό επάγγελμα που ασχολείται με το παρόν και έχει λαμπρό μέλλον. Και συν τοις άλλοις, αν σκεφτείς πως δεν είναι ένα απλό επάγγελμα αλλά είναι αυτό που λένε λειτούργημα, τι πιο ενδιαφέρον για ένα νέο άνθρωπο με ανησυχίες.

2)'Ηταν αυτό το επάγγελμα που εξαρχής ήθελες να ακολουθήσεις;

Λίγα είναι τα τυχερά άτομα που από πολύ μικρή ηλικία γνωρίζουν με τι θέλουν να ασχοληθούν και διατηρούν την ίδια άποψη μέχρι τη στιγμή που καλούνται να επιλέξουν το επάγγελμά τους. Εγώ δεν ήμουν ένα από αυτά τα άτομα. Είχα αλλάξει γνώμη πολλές φορές μέχρι την Α' Λυκείου που τελικά αποφάσισα πως θέλω να ασχοληθώ με αυτό. Και μιλάμε για άσχετα μεταξύ τους επαγγέλματα και τελικά άσχετα και με τη δημοσιογραφία...

3)Έχεις επιλέξει με ποιο κλάδο της δημοσιογραφίας θα ασχοληθείς στο μέλλον;

Αυτό είναι ένα απο τα καλά του επαγγέλματος, που λένε. Σου δίνει πολλές επιλογές και ως προς το μέσο και ως προς το είδος που μπορείς να ασχοληθείς. Όσον αφορά στο μέσο, νομίζω πως έχω κατασταλάξει πλέον μετά από πολλή σκέψη, στο ραδιόφωνο, στο οποίο εκτίθεσαι περισσότερο βέβαια σε σχέση με τον έντυπο τύπο, αλλά λιγότερο από ό,τι στην τηλεόραση. Τώρα το είδος είναι και αυτό εύκολο. Έχει να κάνει και με τα ενδιαφέροντα σου γενικότερα. Εγώ κλίνω προς το πολιτιστικό ρεπορτάζ. Βέβαια, ποτέ δεν ξέρεις. Πολλοί ξεκίνησαν με άλλο σκεπτικό και άλλες βλέψεις και τελικά διαπρέπουν λ.χ ως πολεμικοί ανταποκριτές, κάτι που ούτε οι ίδιοι το περίμεναν.

4)Ποιο είναι το δημοσιογραφικό σου πρότυπο;

Πρότυπο με την έννοια ενός διάσημου και αναγνωρίσιμου δημοσιογράφου στον οποίο θέλω να μοιάσω, δεν έχω. Υπάρχουν όμως πολλοί αξιόλογοι δημοσιογράφοι που δεν είναι τόσο διάσημοι αλλά είναι εκείνοι που με τη δουλειά τους ευθύνονται για την επιτυχία και το κύρος των αναγνωρίσιμων. Γιατί να μην έχεις πρότυπο έναν από αυτούς!

5)Τι είναι αυτό που δεν θα ήθελες να κάνεις ποτέ καθ'όλη τη διάρκεια της πορείας σου;

Κοίτα, υπάρχουν έτσι κι αλλιώς πράγματα τα οποία και να θες να τα κάνεις δεν μπορείς γιατί, ευτυχώς, σε περιορίζει ο Κώδικας Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Από κει και πέρα θέλω,στην όποια πορεία έχω, να μη κάνω πράγματα, που μπορεί να μην τα προβλέπει ο Κώδικας, αλλά πάνε κόντρα στην προσωπική μου ηθική.

6)Ποιο κατά τη γνώμη σου στοιχείο παίζει καταλυτικό ρόλο για την εικόνα ενός δημοσιογράφου;

Αν δεις ως τον πρωταρχικό ρόλο που καλείται να έχει ο δημοσιογράφος, αυτόν της ενημέρωσης του κοινού, νομίζω πως η εγκυρότητα είναι αυτή που παίζει καταλυτικό ρόλο για την εικόνα του. Σκέψου, να εμπιστευτείς έναν δημοσιογράφο για να ενημερωθείς πάνω σε ένα θέμα που σε ενδιαφέρει και οι πληροφορίες που σου δίνει να μην είναι σωστές. Ε, αν δεν είναι σωστές μία, δεν είναι σωστές δεύτερη, την τρίτη θα ενημερωθείς από κάποιον άλλο και, αν δεις πως αυτός ό,τι σου λέει ισχύει, δεν θα τον αλλάξεις, γιατί θα του έχεις εμπιστοσύνη.

7)Σε έχουν επηρεάσει καθόλου όλα αυτά που ακούγονται για τον κλάδο σου τις τελευταίες μέρες;

Στην Ελλάδα ανέκαθεν υπήρχε μια νοοτροπία που είναι πάρα πολύ δύσκολο να αλλάξει. Όταν κάποιος επαγγελματίας κάνει κάτι που αμαυρώνει το χώρο, συμπαρασύρει και όλους τους υπόλοιπους επαγγελματίες του χώρου αυτού προς την κατρακύλα. Ένας αστυνομικός σκοτώνει, όλοι οι αστυνομικοί δολοφόνοι, ένας ιερέας κακός, όλοι οι ιερείς κακοί, ένας γιατρός παίρνει φακελάκι όλοι οι γιατροί χρηματίζονται. Ένας δημοσιογράφος αδίστακτος, όλοι οι δημοσιογράφοι αδίστακτοι...Μας αρέσει να τους βάζουμε όλους, καλούς, κακούς, σε ένα τσουβάλι. Όχι πως δεν υπάρχουν και <<κακοί>> επαγγελματίες, αλλά δεν είναι εκείνοι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση. Η επικρατούσα λοιπόν αντίληψη περί δημοσιογράφων πρέπει να σε επηρεάζει θετικά. Να σε κάνει να θες να την αλλάξεις. Με αυτό τον τρόπο ναι, έχει επιρροή και μάλιστα πολύ έντονη.

ΜΑΡΙΑ ΠΑΠ.

ΓΙΩΤΑ

ΜΙΑ ΦΙΛΙΑ ΠΟΥ ΧΑΛΑΣΕ

Τον περασμένο Σεπτέμβρη του 2007, ήρθα για πρώτη χρονιά στο γυμνάσιο. Ήμουν αρκετά αγχωμένη και αμήχανη, όμως είχα μαζί μου την κολλητή μου φίλη την Κατερίνα. Ήμασταν αχώριστες δύο χρόνια τώρα και πάντα βοηθούσε η μία την άλλη στις δύσκολες στιγμές. Έτσι λοιπόν πίστευα πως με τη βοήθειά της και αυτή με τη δική μου θα εγκλιματιζόμασταν γρήγορα και θα καταφέρναμε να ξεπεράσουμε το καθετί. Δεν στάθηκα όμως τόσο τυχερή. Ίσως όταν κάνουμε σχέδια εμείς οι άνθρωποι, όντως ο Θεός μπορεί να γελάει μαζί μας! Με την Κατερίνα χωριστήκαμε, καθώς μας έβαλαν σε διαφορετίκα τμήματα. Ακόμα όμως και τότε εξακολουθούσα να πιστεύω πως η φιλία αυτή θα κράταγε, όμως έπεσα έξω.

Η Κατερίνα έγινε πιο απόμακρη. Βρήκε άλλες φίλες στο καινούριο της τμήμα, οι οποίες ίσως να της ήταν πιο ευχάριστες από 'μένα. Το δέχτηκα και το κατανόησα. Δεν με πείραζε να κάνει παρέα με άλλα κορίτσια, αυτό όμως που με ενοχλούσε ήταν ότι τσακωνόμασταν συνεχώς για ασήμαντα θέματα και κυρίως αυτούς τους καυγάδες τους προκαλούσαν οι φίλες της. Με την Κατερίνα σταματήσαμε τελείως να κάνουμε παρέα στα μέσα της χρονιάς.

Αυτή η κοπέλα δεν είναι πια σε αυτό το σχολείο, ούτε καν στην Αθήνα. Μπορεί να ήταν έτσι καλύτερα και για τις δύο! Τώρα διατηρούμε μια καλή σχέση.

Πάντως δεν θύμωσα ποτέ μαζί της. Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του και ειδικά στο θέμα της φιλίας δεν πρέπει να υπάρχουν όρια, δεσμεύσεις και απαγορεύσεις!

Μαρία Παπ.

Η φίλη μου είναι Ελληνίδα

Γεια σας! Με λένε Μαριλένα, είμαι 13 ετών και είμαι από την Αλβανία.
Εδώ και δύο χρόνια έχω μια φίλη που τη λένε Ιωάννα και είναι Ελληνίδα. Τα πηγαίνουμε πολύ καλά μαζί, ανεξάρτητα από τι εθνικότητα έχουμε, γιατί στη φιλία δεν παίζει ρόλο από πού είσαι. Στη φιλία παίζει ρόλο η εμπιστοσύνη που έχει ο ένας στον άλλον και το πιο σημαντικό είναι να είσαι φίλη στις χαρούμενες και στις δύσκολες στιγμές.
Η Ιωάννα είναι πολύ καλή κοπέλα, όμορφη και πολύ έξυπνη, γι΄αυτό και την αγαπάω πολύ. Επίσης, δεν τη νοιάζει που είμαι από την Αλβανία και αυτό με κάνει να νιώθω υπέροχα, γιατί όλοι ξέρουμε ότι μερικοί Έλληνες μισούνε τους Αλβανούς και αυτό δεν το καταλαβαίνω. Πάντως εγώ τους συμπαθώ και δε με νοιάζει που η Ιωάννα είναι Ελληνίδα, γιατί είναι φίλη μου και την αγαπώ πολύ και τη βοηθάω σε όποιο πρόβλημα κι αν έχει ακόμα κι αν είναι μια χαζομάρα. Το ίδιο κάνει κι εκείνη.
Και για μένα η φιλία είναι κάτι παραπάνω από θησαυρός, είναι κάτι ιερό και δε θέλω να το χαλάσω για ένα ψέμα, το ίδιο κι εκείνη.
Μαρινέλα

ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΙΛΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΤΟΜΩΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥ ΦΥΛΟΥ;

Υπάρχει στ' αλήθεια φιλία μεταξύ ατόμων διαφορετικού φύλου; Αυτό είναι το ζήτημα στο οποίο θα προσπαθήσω να απαντήσω όσο πιο αντικειμενικά μπορώ.

Πολλοί πιστεύουν πως μια τέτοια φιλία είναι εφικτή. Το ίδιο πιστεύω και εγώ. Αυτή η φιλία, όπως και άλλες και γενικά όλες οι σχέσεις, πρέπει να έχει ως θεμέλια την εμπιστοσύνη και την αλληλοκατανόηση. Βέβαια, το ότι το κάθε μέλος αυτής της σχέσης θα ανήκει σε διαφορετικό φύλο παίζει ρόλο και πολύ μεγάλο μάλιστα. Είναι σίγουρο ότι τα δύο φύλα έχουν διαφορές όμως έχουν και ομοιότητες, όπως όλοι οι άνθρωποι μεταξύ τους.

Αυτή η φιλία νομίζω ότι θα μπορέσει να είναι πολύ πιο πετυχήμενη και αληθινή από πολλές. Ίσως κάποιοι να δυσκολεύονταν στην αρχή να ανοιχτούν σε κάποιον από το αντίθετο φύλο και δεν θα τους αδικούσα, αφού ήμουν κι εγώ μία από αυτούς παλιά. Άλλωστε τόσους αιώνες τα δύο φύλα δεν ανταγωνίζονται το ένα το άλλο; Όμως η φιλία με ένα άτομο του άλλου φύλου θα ήταν χρήσιμη. Σκεφτείτε ότι έτσι ίσως θα μπορούσαμε να καταλάβουμε ο ένας τον άλλον και να βρούμε απάντηση στο ερώτημα: "Μα καλά, τι σκέφτονται τα αγόρια/κορίτσια επιτέλους; " ή ακόμα θα μπορούσαμε να λύσουμε κάποιες παρεξηγήσεις, όπως ότι τα αγόρια είναι αναίσθητα και τα κορίτσια υπερευαίσθητα σε σημείο αηδίας. Επίσης, δεν λένε ότι τα αντίθετα έλκονται; Ίσως αυτό να ισχύει όχι μόνο για τον έρωτα, αλλά και για την φιλία. Ίσως να μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα το αντίθετο φύλο, να υπάρχουν πιο πολλά κοινά μεταξύ μας.

Υπάρχουν όμως και αυτοί που διαφωνούν. Οι άνθρωποι της απέναντι όχθης. Σίγουρα η διαφωνία τους θα έχει ισχυρά επιχειρήματα, αν και κάποιες φορές δεν μπορούν οι άλλοι να τα καταλάβουν. Κάποιοι λένε: "Κορίτσια; Δεν καταλαβαίνουνε τίποτα και δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο! " και κάποιοι: " Αγόρια; Αναίσθητα. Μόνο το ποδόσφαιρο και τις κοπέλες κοιτάνε. " Όμως είμαστε στον 21ο αι., οι κοπέλες βλέπουν, ξέρουν και ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Και τα αγόρια όμως δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο και κοπέλες. Δεν είναι αναίσθητα. Ασχολούνται και με άλλα πράγματα, μόνο που κανείς δεν ψάχνει να τα βρει. Πιστεύουν ότι δεν έχουν κοινά μεταξύ τους, όμως στ' αλήθεια έχουν προσπαθήσει καθόλου να κάνουν παρέα, στενή παρέα τα δύο φύλα; Όχι. Όχι πολύ τουλάχιστον. Υπάρχει όμως και η σκέψη: " Κι αν αυτή η σχέση ξεκινήσει από φιλία και τελειώσει σε έρωτα; Αν στην πορεία αλλάξει; " Αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που μπορεί να γίνει. Είναι κάτι που φοβίζει και τις δύο μεριές. Όμως δεν πρέπει.

Προσπαθήστε λοιπόν να πραγματοποιήσετε μια τέτοια φιλία και θα δείτε ότι μπορεί να βγάλει καρπούς.

Εύη Π.